Aktualisht një student është duke studiuar për t’u diplomuar me dy diploma: Inxhinieri Kimike në një klasë tradicionale ne auditor me kolegët e mi dhe Administrim Biznes në internet. Përvojat i kanë treguar se çfarë funksionon (dhe çfarë jo) në të dyja mjediset kur bëhet fjalë për bashkëveprimin, pjesëmarrjen dhe angazhimin e studentëve.
Bashkëveprimi mes kolegëve është shumë më i lehtë në një auditor se ai online, thjesht pasi ora e mësimit ndodh në kohë reale. Studentët mund të thonë diçka dhe të përgjigjen menjëherë. Ky lloj bashkëveprimi është ei pamundur në një mjedis online ç’ka nuk kërkon që studentët të jenë të pranishëm në një orar të caktuar.
Shumica e ndërveprimeve në internet ndodhin asinkron; studentët mund të mos jenë në gjendje të bashkëveprojnë më tej me kolegët dhe instruktorët e tyre për orë të tëra, madje edhe ditë. Studentët në klasat online kanë ndërveprim të kufizuar me kolegët e tyre, kështu që maksimizimi i mundësive të tyre për të bashkëvepruar dhe për të mësuar nga njëri-tjetri është vendimtar.
Në mjediset online pjesëmarrësit marrin pjesë duke lexuar materiale mësimore dhe duke përfunduar detyrat. Studentët kanë nxitje për të marrë pjesë, sepse shkalla e tyre varet nga ajo. Ata bëjnë këtë vetëm se mund të vlerësohen.
Megjithatë, në auditor, pjesëmarrja e studentëve zakonisht merr formën e instruktorëve që u bëjnë pyetje studentëve të tyre, ku mund të marrin pjesë në aktivitete të drejtuara nga instruktorët. Studentët mund të marrin më shumë reagim apo benefit në klasë jo vetëm si shkak i vlerësimit por edhe me anë të diskutimeve që ndodhin aty. Në këtë mënyrë studentët marrin pjesë sepse duan, jo sepse duhet.
Angazhimi i studentëve si me materialin ashtu edhe me njëri-tjetrin, punon më mirë në internet për shkak të stimujve të klasave. Për shembull, unë publikoj një javë në një forum diskutimi me kolegët e administratës sime të biznesit. Instruktori vë një mesazh në lidhje me një temë të caktuar dhe secili nxënës duhet t’i përgjigjet asaj si dhe t’u përgjigjet tre posteve të kolegëve të tyre.
Ndërkohë në sallën e ligjërimit të mbushur me njerëz, është më e vështirë për të inkurajuar çdo nxënës që të angazhohet. Ligjëratat janë një mënyrë e vështirë për të mbajtur vëmendjen e studentëve, por ato mund të jenë një biletë me një drejtim për mosndërhyrjen nëse lektori ka një shpërndarje monotone, ose mungesë entuziazmi, për më tepër kur një pjesë e studentëve lexojnë fjalë për fjalë se çfarë kanë përgatitur në prezantimin e tyre.
Studentët në përgjithësi duan të mësojnë dhe të kenë mundësinë të bëjnë pyetje. Për shkak të dallimeve në dy programet që unë po studioj, kam parë se si lëndët e caktuara i japin vetes një mënyrë për të mësuar mbi një tjetër. Çdo gjë që kërkon shumë studim, por dhe shumë bashkëveprim në kohë reale, siç janë degët e inxhinierisë apo mjekësisë funksionon më mirë në një mjedis tradicional të klasës. Ndërsa programet e studimt që kërkojnë më shumë studim të individualizuar, si biznesi apo filozofia, janë më të përshtatshme për mësimin online.
Ajo që funksionon më mirë për mua kur të mësuarit në internet është të siguroj që unë mund të ndërveprojë me kolegët e mi në aspekte të tilla si forumet e diskutimit dhe mundësitë për të mësuar që nuk janë thjesht lexim. Ndërkohë, kalimi i procesit të mësimit në një klasë tradicionale, si duke treguar video ose duke inkurajuar bashkëpunimin nëpërmjet detyrave të grupeve të shkurtra, është një mënyrë e mirë për t’i mbajtur studentët të angazhuar sepse ndërveprimi ndërmjet kolegëve është thelbësor për të mësuarit e një nxënësi.
Është e rëndësishme të jeni të vetëdijshëm për dallimet në mes të mësimit në klasë dhe në internet. Ajo që punon në një mjedis mund të mos funksionojë në një tjetër. Studentët tuaj do të jenë mirënjohës nëse ju vendosni përpjekjet për të kuptuar pikat e forta të secilës dhe ata do të jenë më qartë për ta bërë këtë.
/ Gazeta Liberale /
