Historia rrëfen se qëndresa e kombit tonë ndaj përpjekjeve të armiqve pushtues, shtypës e gjenocidal, përfshin data e vite të ndryshme. Njëra prej këtyre datave padyshim është edhe 22 dhjetori i vitit 1968, data e demonstratave të flamurit në qytetin e Tetovës.

Demonstratat e vitit 1968 mbeten një ngjarje e shënuar në historinë politike të shqiptarëve të Maqedonisë. Kjo ngjarje realisht shënon reagimin më dinjitoz ndaj një sistemi, i cili në esencë ishte kundër qenies shqiptare, kundër simbolikës që identifikon shqiptarët si komb me identitet dhe me një histori të bujshme. Pikërisht në këtë vit, tetovarët demonstruan vullnetin e tyre kombëtar dhe  afirmimin e identitetit të tyre historik dhe kulturor, duke shënuar kështu zgjimin e tyre, një zgjim që do të vijë nëpërmjet shumë figurave intelektuale rezistuese, por edhe të rinisë së asaj kohe, e cila pa hezitim u vendos në mbrojtje të dinjitetit kombëtar, në mbrojtje të flamurit, të shpaluar nga veprimtarët e asaj kohe.

Sipas studiuesve, demonstratat shpërthyen pas një akumulimi shumëvjeçar të revoltës kundër regjimit të dhunshëm jugosllav në raport me shqiptarët. Trazirat nuk ishin të rastësishme. Tetovës asnjëherë nuk i ka munguar fryma kombëtariste dhe njihet si qendër rezistuese ndaj ideve pansllaviste. Gjithashtu, kujtesa kolektive kishte depozituar kujtime të hidhura prej një periudhe paraprake, veçanërisht prej viteve të para të regjimit komunist, kur shumë shqiptarë ishin ekzekutuar pa gjyq, shumë të tjerë ishin dënuar me burg të rëndë ose ishin detyruar të largoheshin dhe të kërkonin azil politik në shtete të ndryshme.

Sot, përtej përkujtimit të kësaj date, përulemi me nderim para veprës, sakrificës së organizatorëve, para vuajtjeve të të burgosurve shqiptarë, u shprehim nga zemra mirënjohjen e përjetshme dhe falënderimin e thellë për vendosmërinë dhe misionin titanik në  shërbim të avancimit të kauzës sonë kombëtare.