Ed Fidoe / London Interdisciplinary School – Bota është përplot me probleme komplekse por rruga e tanishme e gradave nuk po i përgatit studentët për t’u përballur me to, ndërkohë një arsim ndërdisiplinor është më i vlefshmi gjatë viteve formuese të një studenti argumenton Ed Fidoe.
Të diplomuarit e rinj kanë përpara tyre një detyrë të palakmueshme: ata po hyjnë në një treg pune në fluks, një ekonomi të çrregulluar dhe një peizazh politik të pasigurt. Ajo çfarë është e qartë është se, bota në të cilën jetojmë do të duket shumë ndryshe në pesë vitet e ardhshme. Dhe të rinjtë do të duhet të kuptojnë, pranojnë dhe përqafojnë atë që disa do ta quajnë “rrezik” në arsim nëse dëshirojnë të dëshmojnë të ardhmen e tyre dhe të lulëzojnë.
Megjithatë, ne po dërgojmë fuqinë punëtore të së nesërmes me aftësitë e djeshme. Edhe punët e zakonshme “të sigurta” nuk duken më të sigurta. Automatizimi kërcënon ndryshime monumentale në ligj dhe kontabilitet, për shembull. “The Big Four” e shërbimeve profesionale – Deloitte, Ernst & Young, KPMG dhe Priceëaterhouse Coopers – janë të tmerruar, dhe kështu duhet të jenë: karriera që dikur mbarte shumë pak rrezik tani duken të pasigurta.
Këto ndryshime po ndodhin kundër një sfondi të problemeve në shkallë të gjerë: ndryshimi i klimës, krimet e të rinjve, mbipesha etj. Automatizimi, transformues siç mund të jetë, nuk do t’i zgjidhë këto probleme. Ato janë komplekse dhe afatgjata, dhe kërkojnë llojin e të menduarit të nuancuar, për të cilin, të paktën tani, kompjuterst nuk janë të afta.
Kjo është arsyeja pse ne duhet të pajisim gjeneratën tjetër, dhe ato që pasojnë, me një grup mjetesh të ndryshme. Për të zgjidhur problemet globale kemi nevojë për njerëz me një grup aftësish ndërdisiplinore. Ata duhet të kuptojnë fusha të ndryshme dhe si ato fusha mbivendosen dhe bashkëveprojnë.
Dhe ata duhet të kuptojnë se si të kuptojnë fusha të ndryshme: sistemi aktual arsimor na detyron të specializohemi – shumë prej nesh vetëm dinë të stërviten në një zonë të vetme.
Për më tepër, dhe ndoshta edhe më e rëndësishmja, ne duhet të ndalojmë së menduari për një rrugë të tillë edukative si jokonvencionale dhe “të rrezikshme”. Ajo që është e rrezikshme është që nuk arrijnë të përgatisin të rinjtë tanë për të përballuar sfidat që pllakosin planetin dhe njerëzimin, e lëre më të ardhmen e tyre.
Studiuesit shkencorë e kuptojnë përfitimin e ndërdisiplinaritetit, por ne duhet ta shtrijmë këtë lloj të menduari në mësimet universitare. Një arsim ndërdisiplinor është më i vlefshmi gjatë viteve formuese të një studenti dhe unë kam takuar qindra studentë të rinj që janë në mënyrë instiktive ndërdisiplinore: është në mënyrën si ata mendojnë. Ata janë akademikë të fortë, por ndjehen sikur po detyrohen të specializohen nga sistemi ekzistues arsimor. Këta janë saktësisht lloji i studentëve që duhet t’i rezistojnë status quo-së, dhe ata që do të lulëzojnë në një kontekst arsimor ndërdisiplinor.
Vlen të kujtohet se ekzistojnë edhe rreziqe që lidhen me rrugët tradicionale arsimore. Sutton Trust ka zbuluar se vetëm 55 përqind e të diplomuarve nga shkencat humane dhe shoqërore nga 13 universitetet e larta gjetën punësim profesional gjashtë muaj pas largimit nga universiteti – dhe këta ishin të diplomuarit që kërkonin aktivisht punë. Dhe, megjithëse studentët e STEM ishin më mirë, 25 përqind ende po kërkonin një “punë të mirë” pas të njëjtës kohëzgjatje.
Notat e mira nuk janë më të mjaftueshme për të marrë një vend pune tani, ose: nga gjysmë milioni studentë që diplomojnë çdo vit në Britaninë e Madhe, pothuajse 80 përqind e tyre kanë 2: 1 (arrijnë 60-70 të 100 pikëve të totalit të notës). Dhe për shkak se është jashtëzakonisht e vështirë të dallosh vetëm për notat e tua, punëdhënësit gjithnjë e më shumë po kërkojnë të shohin më shumë prova të aftësisë nëse bëhet përmes praktikës ose diçka tjetër. Rruga tradicionale për një punë me kohë të plotë, nuk është më kot.
Punëdhënësit e korporatave gjithashtu kuptojnë rolin e tyre në gjetjen e zgjidhjeve për problemet globale. Ata janë gjithnjë e më shumë nën presion për të qenë të qëndrueshëm ndaj mjedisit, të vetëdijshëm për shoqërinë dhe që produktet e tyre të jenë me burim etik. Si përgjigje, ata po punësojnë jo vetëm njerëzit që kujdesen, por ata që kuptojnë probleme të mëdha, komplekse dhe kanë aftësinë t’i adresojnë ato.
Në fund të fundit, bota po ndryshon, por mënyrat tona të mësimdhënies nuk po përditësohen. Asnjëherë nuk ka qenë më e rëndësishme të inkurajoni brezin e ardhshëm të kuptojë, pranojë dhe përqafojë atë që mund të duket si një rrugë edukative e rrezikshme. Në plane afatgjata, ata do të jenë më të përgatitur për t’u përshtatur dhe për t’iu përgjigjur botës së nesërme. Gazeta Liberale
