Rusell Reader – Me mbylljen e kampuseve universitare dhe laboratorët hulumtues, koronavirusi i ka shfaqur një problem të paparë  më parë në arsimin e lartë në Mbretërinë e Bashkuar.

Mjerisht, përçarja e shkaktuar nga ky virus vdekjeprurës do të vazhdojë të jetë vuajtje për muaj, madje edhe vite për institucionet e arsimit të lartë.

Shumica e institucioneve tashmë kanë transformuar modelet e tyre të mësimdhënies, ku në kohë rekord janë  bërë praktikisht ofruesit e mësimit në distancë. Shumë njerëz po mendojnë se si ta integrojnë këtë lloj të mësuari në pedagogjinë e tyre pas pandemisë, duke ofruar kurse më të miksuar, apo duke rritur edhe orët e tutoriateve.

Fondet e kërkimit shkencor, gjithashtu, ka të ngjarë të shohin ndryshime gjithëpërfshirëse, pasi organet e financimit dhe bamirësit e hulumtimit mjekësor i drejtojnë paratë drejt hulumtimit të koronavirusit ose do ti lënë në pritje projektet e tjera pas një kolapsi në dhurime. Filantropistët nuk ka gjasa të financojnë ndonjë gjë që nuk është e lidhur me pandeminë në muaj dhe vitet e ardhshme, gjithashtu edhe kërkimet shkencore e sponsorizuara nga industria gjithashtu pritet të bien.

Por ka shpresë. Mes turbullirave me të cilat po përballet arsimi i lartë, sektori më në fund mund të jetë në gjendje të tregojë vlerën e tij për publikun – një detyrë që herë pas here është përpjekur ta arrijë.

Megjithëse fushatat shumë ofensivë të koordinuara të PR, një seri shkrimesh negative ka përcaktuar fatkeqësisht universitetet të ndara në idetë e tyre. Pavarësisht çështjeve kontroversë për pagat, dhe reagimet e disa mediave, arsimi i lartë po merr dhe do të marrë jetë pas pandemisë

Edhe pse ka shumë përpjekje për ti etiketuar universitetet si të vjetra dhe të dalë jashtë sistemit, dhe kanë nevojë për reforma, vështrimi është hedhur nga universitetet për gjetjen e ilaçit apo vaksinën për mposhtur këtë pandemi.

Këtë gjë e tregon mjaft mirë dhurimi i furnizimeve të pajisjeve mbrojtëse personale, prodhimi i xhelit sanitizues në laboratorët e kampusit, apo afrimit të shpejtë në pozicionet e vijës së parë i studentëve të infermierisë dhe mjekësisë pavarësisht se nuk janë diplomuar , deri në ofrimin e udhëzimeve shkencore të ekspertëve për qeverinë dhe, zhvillimin e një vaksine, në krizën aktuale i ka bërë universitetet të hyjnë në veprim.

Lajmet që Universiteti i Oksfordit kishte krijuar me shpejtësi një konsorcium që përfshin akademitë dhe kompanitë e bioprocesionit, përfshirë tre firma me qendër në Portsmouth, Oksford dhe Universiteti Keele, bëri që të gjitha mediat globale ta pasqyronin me shumë bujë këtë iniciativë.

Ky lajm erdhi gjithashtu krahas njoftimit të një grupi të ri vaksinimi për të luftuar koronavirusin, i cili përfshin përfaqësues nga akademia, dhe pasoi dhënien e granteve të kërkimit të koronavirusit në shumë universitete të tjera, përfshirë Glasgoë, Manchester, Southampton, Exeter dhe Bristol.

Universitetet po i përgjigjen pandemisë koronavirus në atë mënyrë që kushdo që punon në këtë sektor do e priste. Ata po bëjnë atë që bëjnë më së miri – krijojnë zgjidhje si për problemet lokale ashtu edhe ato globale – por kësaj radhe shtypi po i mbulon me dëshirë, dhe si të tilla ndërrime të njerëzve që më parë ishin shkëputur kryesisht nga arsimi i lartë, më në fund janë në gjendje të kuptojnë vetëm atë që bëjnë profesorët dhe kemi fat që i kemi.

Me shumicën e vendimeve për rekrutimin e studentëve që bëhen tani vetëm përmes angazhimit dixhital, përkthimi i asaj që bën një universitet dhe çfarë kërkon ajo mund të jenë mjete të vlefshme në ato që janë ujëra të turbullta.

Pavarësisht nëse është krijimi i xhelit në një laborator për një spital të vetëm ose ndihmon në krijimin e një vaksine që do të përdoret nga miliona, pothuajse të gjitha universitetet do të kenë një histori koronavirusi për të thënë që demonstron jo vetëm “ndikimin” e dëshiruar, por edhe diçka shumë më të madhe , si i një institucioni moral, parimor dhe dinamik që kujdeset për komunitetin e tij dhe dëshiron t’i bëjë gjërat më të mira.

Nuk ka nevojë për fotografi të zbukuruara ose kopje të zgjuara këtë muaj. Këto janë histori që po ndihmojnë njerëzit pikërisht këtu dhe tani, histori që të gjitha grupet e shoqërisë mund t’i kuptojnë dhe vlerësojnë.

Le të jetë kjo një thirrje sqaruese për komunikuesit në të gjithë sektorin. Thirrni tregimet tuaja nga çatitë, drejtojini ato në reklamat tuaja – kurrë nuk ka qenë një mënyrë më e mirë për të treguar pse kanë rëndësi universitetet.

*Rusell Reader, Drejtor i Komunikimit në Keele University.  Gazeta Liberale