Universitetet duhet të krijojnë më shumë partneritete strategjike me botën komerciale për të rritur perceptimin e tyre ndaj publikut, argumenton Rupert Younger. Administratorët e universitetit kanë shpenzuar shtatë muajt e kaluar duke menduar se si t’i sjellin më mirë studentët në kampus për vitin akademik 2020-2021. Shumica e universiteteve po përballen me pengesa në financim, pasi studentët ndërkombëtarë ose anulojnë ose qëndrojnë në vendet e tyre. Edhe pse asnjë prej këtyre problemeve nuk duhet të nënvlerësohet, përsëri këto shqetësime nuk mund të jenë qendra e universiteteve dhe ekipeve të tyre drejtuese gjatë gjithë kohës. Universitetet kanë një problem me  të gjerë në lidhje me kritikat që u bëhen atyre mbi mënyrën se si i aftësojnë ata studentët për të patur sukses në vendin e punës. Një prej vendimeve më kritike që universitetet kanë marrë është, si ti aplikojnë në mënyrë më të mirë të mundshme teknologjitë e reja për dhënien e mësimit. Si duhet ta organizojnë ata mësimin në klasa dhe ndërveprimin e përbashkët duke përdorur këto dhoma virtuale? Si duhet ti riformulojnë ata listat për të pasqyruar më mirë kërkesat që mjedisi i ri ka? Kalimi në formatet dixhitale është më i lehtë seç ka qenë, kjo sepse shumë universitete kanë eksperimentuar me kurse masive në internet dhe formate të tjera të shpërndarjes dixhitale gjatë dekadës së fundit. Por ndërsa numri i studentëve që regjistrohen vazhdon të rritet, numri i diplomave të ofruara në 2019 ishte më pak se gjysma e asaj në 2018. Një gjë duket e qartë nga Covid-19: formatet dixhitale janë këtu për të qëndruar. Universitetet duhet ta shohin këtë si një mundësi të re për të shfaqur aktivitetet e tyre para publikut të gjerë dhe për të angazhuar një grup më të gjerë dhe më të larmishëm të studentëve të cilët ndryshe do ta kishin të vështirë të shkonin në universitet. Tani është koha për një qasje të re të guximshme në arsimin e lartë. Rrjeti teknologjik i komunikimit që kemi tani si Teams dhe Zoom – ka rezultuar shumë i mirë në një shkallë masive. Universitetet duhet të shfrytëzojnë mundësinë që kjo lidhje ofron për të rifreskuar kurrikulën dhe mënyrës se si mësohet.

Universitetet, me të drejtë, po përpiqen të bëjnë më shumë për të përfshirë bizneset në përvojën që studentët duhet të përfitojnë. Shërbimet e karrierës janë rritur gjithashtu, duke u bërë një aktivitet në vijën e parë për universitetet që kërkojnë renditje më të lartë të studentëve. Por duhet të shkojë më thellë se kjo. Universitetet duhet të ndërtojnë partneritete të vërteta me bizneset dhe kompanitë që studentët e tyre kërkojnë të hyjnë pas diplomimit. Kjo duhet të bazohet në tre elemente thelbësorë.

Së pari, partnerët komercialë duhet të ftohen të bashkë-zhvillojnë përmbajtjen thelbësore të kursit. Për disa, kjo përfaqëson një largim të madh dhe se kritikët do të deklarojnë që mësimi themelor akademik i vendosur prej kohësh nuk duhet t’i nënshtrohet forcave të përkohshme tregtare. Unë mendoj se frika të tilla janë të tejmbushura. Në fakt, brenda departamenteve të caktuara universitare siç janë shkenca mjekësore, arti dhe ligji, ky bashkëpunim ekziston tashmë. Nuk shoh asnjë arsye pse, për shembull, një kurs i shkencave kompjuterike nuk mund të projektohet bashkë me Google. Një kurs i tillë mund të fillojë me bazat e modelimit matematikor, analizën e algoritmit, inxhinierinë e softuerit dhe programimin, ndërsa krijon hapësirë ​​të re për diskutim dhe angazhim në projekte praktike që tregojnë se si funksionon teoria në mjediset e botës reale.

Së dyti, partnerët duhet të ftohen në klasë, duke bashkëpunuar me fakultetin për të krijuar energjinë dhe rëndësinë që studentët dëshirojnë kur zhvillojnë fushat e tyre specifike të njohurive. Nuk është e vështirë të shohësh se si kjo do të shtonte vlerë. Studentët anglezë që diskutojnë për tekstet moderne me autorët; studentë të studimeve klasike që angazhohen me arkeologë për të diskutuar projektin dhe ndërtimin e tempujve antikë grekë; gjeografë që punojnë së bashku me konsulentët mjedisorë dhe OJQ-të.

Së treti, partneritetet duhet të përfshijnë, në një format të strukturuar, vendosje inovative të punës dhe projekte të specializuara studentore që trajtojnë çështje të botës reale. Vendosjet në punë sot shpesh shihen si një shtesë e kurseve kryesore, ose diçka që i takon studentit të sigurojë në mënyrë që të forcojë një CV dhe të rrisë shanset e një pune pas diplomimit. Një qasje e tillë i mungon si studentit ashtu edhe punëdhënësit. Shumë më mirë për të identifikuar projektet aktuale, ekipet e strukturave nga universitete të ndryshme për t’i trajtuar ato, për të ndërtuar në analiza kritike dhe njohuri ndërsa projektet zhvillohen, dhe për të vlerësuar progresin e studentëve si pjesë e dhënies së gradës përfundimtare. Universitetet do të shihnin përfitime të shumëfishta më të gjera nga kjo qasje më e thellë e partneritetit. Marrëveshjet e financimit dhe sponsorizimit mund të jenë më strategjike, duke adresuar rezultate më të gjera, me vlerë shoqërore. Studentët me prejardhje të ndryshme, dhe ata që nuk do ta kishin konsideruar tradicionalisht universitetin, mund të tërhiqen për të aplikuar. Dhe ne do të shihnim një grup studentësh më të përgatitur të hynin në vendin e punës pas diplomimit. Gazeta Liberale