Neil Quigley, University of Waikato, New Zealand – Asnjë drejtues universiteti nuk ka nevojë që unë t’u tregoj atyre sa sfiduese ishte të kalosh papritmas në mësimet online gjatë mbylljes. Por përvoja jonë është që, nëse ndonjë gjë është edhe më e vështirë për t’i bërë studentët dhe stafin të kthehen në universitet kur vendosen kufizimet – në të njëjtën kohë me mbajtjen e ndryshimeve pozitive të zbatuara gjatë bllokimit dhe rregullimit të buxheteve për të pasqyruar numrin shumë më të ulët të studentëve ndërkombëtarëve.

Izolimi gjeografik i Zelandës së Re dhe bllokimi i tij i rreptë i imponuar më 25 mars kanë rezultuar në shkallë të ulët infeksioni dhe një numër shumë të vogël të vdekjeve. Si rezultat, deri në fillim të qershorit, shumica e kufizimeve ishin hequr. Kjo bëri të mundur që ne të rihapnim, me kusht që të rritnim masa higjienike, të vazhdonim të siguronim qasje në internet për ata që akoma nuk mund të ktheheshin, dhe zbatuan përcjelljen gjithëpërfshirëse të mijëra individëve që ishin fizikisht të pranishëm.

Nevoja për të qenë në gjendje të kryejmë gjurmimin e kontaktit na kërkoi që të partnerizohemi me një firmë të jashtme të teknologjisë për të zhvilluar me shpejtësi një sistem të sigurt, të mbrojtur nga intimiteti, me anë të cilit stafi, studentët dhe vizitorët vendosen të skanojnë një nga 4,000 kodet QR që kemi vendosur si ata hyjnë ose dalin nga çdo klasë. Në procesin e përcaktimit të hapësirave tona të gjurmueshme, ne zbuluam klasa në qoshet e largëta të dy universiteteve tona që administrata as nuk dinte që ekzistonin!

Ne krijuam një fushatë për të shpjeguar sistemin e kodit QR që paraqita së bashku me kolegen time jashtë kufirit, Ella, proces ky  arriti statusin e një “rock Star” në kampus pas publikimit të tij me anë të një video mesazhi që bëra nga zyra e shtëpisë time.

Megjithatë, shpejt u bë e qartë se disa anëtarë të stafit nuk kishin dëshirë të ktheheshin. Disa kishin shqetësime të mbetura shëndetësore dhe pasiguri në lidhje me rikthimin e mundshëm të virusit. Të tjerët kishin mësuar të shijonin punën duke punuar nga shtëpia. Por ajo që ne bëm është se i vum në vëmëndje të gjithë stafit se aftësia e tyre për të punuar nga shtëpia mbështetet në rrjetet sociale dhe marrëdhëniet e vendosura për periudha të gjata në një mjedis zyre, të cilat nuk mund të mirëmbahen dhe përmirësohen nga distanca. Pra, ndërsa ne po rishkruajmë plotësisht politikën tonë fleksibël të punës si rezultat i bllokimit, prapëseprapë do të kërkojmë punë të rregullt, nëse jo ekskluzive, në zyrë në shumicën e rasteve.

Higjena është një sfidë tjetër. Kampuset tona kanë shumë hapësira të përbashkëta që mund të presin qindra njerëz – për të mos përmendur korridoret dhe vendkalimet nëpër të cilat mijëra kalojnë çdo ditë. Ndërsa ne kemi vendosur disifektuesin e duarve dhe kemi rritur frekuencën dhe intensitetin e pastrimit, përgjigjja jonë kryesore ka qenë në komunikime duke kujtuar njerëzit për nevojën e vazhdueshme për t’u kujdesur shumë për higjenën. Fushata jonë “rregulla të arta” pasqyroi mesazhet kryesore të shpallura nga qeveria.

Siç ka demonstruar java e kaluar, kërkesa për distancimin fizik mund të ndryshojë në një njoftim të dytë, kështu që ne kemi zëvendësuar leksione të mëdha ballë për ballë këtë tremujor me kombinime të videove të shkurtra, aktivitete shtesë me grupe të vogla, inkurajim të mësimit shoqëror me moshatarë dhe aktivitete të vetë-drejtuara. Ne gjithashtu jemi larguar nga provimet tradicionale në favor të testeve në internet me libra të hapur.

Kjo ka rezultuar në shprehje shqetësimi nga një pakicë e stafit, studentëve dhe prindërve, por ne jemi të sigurt se ndryshimi ishte i pashmangshëm, megjithëse u nxitua nga pandemia. Nivelet e pjesëmarrjes sugjerojnë me forcë që studentët të mos gjejnë leksione stimuluese ose efektivë, dhe 60 % e kurseve tona tashmë bëhen pa një provim përfundimtar zyrtar. Ne jemi duke monitoruar nga afër efektet e qasjes sonë të re në rezultatet e të nxënit dhe rezultatet e deritanishme janë inkurajuese.

Një përfitim tjetër i përvojës sonë të bllokimit ka qenë një shqetësim i shtuar për të siguruar mundësi të drejta të mësimit për studentët me vështirësi financiare dhe logjistike. Një kombinim i fondeve qeveritare dhe universitare siguroi pajisje mësimore dhe lidhje interneti për studentët gjatë bllokimit, dhe shumë anëtarë nga stafi akademik po kontribuojnë në një fond të vështirësive studentore përmes dhënies së pagave.

Ndërsa do rihapim kampuset tona, një shqetësim i veçantë lidhet me studentët ndërkombëtarë. Numrat e tyre ka të ngjarë të jenë 30 për qind më poshtë se viti i kaluar dhe mund të jenë më keq vitin e ardhshëm nëse nuk jemi në gjendje t’i zëvendësojmë ata që diplomojnë në fillim të vitit 2021. Aktualisht, kufiri mbetet i mbyllur për të gjithë, por qytetarët e Zelandës së Re dhe banorët e përhershëm, të cilët janë me qindra studentë që studiojnë në internet në vendet e tyre të lindjes ndërkohë që presin që të hapet kufiri. Interesi i tyre për studimin në internet do të venitet shpejt nëse ata humbin shpresën për të hyrë në Zelandën e Re për të përfunduar studimet e tyre.

Pandemia ka nxituar ndryshimin pozitiv duke na detyruar të rimendojmë përvojën e studentëve në dritën e opsioneve të reja që teknologjia na jep për të promovuar mësimdhënie, mësim dhe vlerësim cilësor. Koheziteti i komunitetit të universitetit është përmirësuar gjithashtu nga përgjigja e përbashkët ndaj fatkeqësive.

Por nëse nuk mund të rihapim në mënyrë të sigurt kufijtë tanë për studentët ndërkombëtarë, ndryshimet më sfiduese do të detyrohen të të përshpejtjnë në  lidhje me rekrutimin e studentëve vendas. Gazeta Liberale